कबिता : स्मृतिका तरंगहरू

– दयानन्द गोस्वामी 

धुमिल भयो तिम्रो चाह्रै दिशा
कुहिरोको कालो अंधकार झैं,

चर्किएको अग्नि शिखा बाट
निस्कि रहेछन् सारा धुवाँहरु,

ऐ बतास ! तिमी जलाई देऊ
निभाएको अग्नि शिखा लाई,

मनमा बाँधिएका उमङ्गहरू
असहाय भएर तड्पी रहेछन्,

मेरो मानसमा अंकित भएका
अखण्ड स्मृतिका ति तरंगहरू,

जब रोमान्चित हुन्छ अन्तर्मन
अनी शुन्य प्रहरमा सम्झिन्छु,

ति स्वप्निल मनका भावनाहरु
जुन तिमी लाई समर्पित थिए,

अतीत मा लिपिबद्ध गरिएका
युगल नयनका ति संवादहरू,

संकुचित मनले बयान गर्दै
इतिहासको पानामा लेखिन्छ,

जब प्रेमको घोर बर्षात हुन्छ
चाह्रै दिशा मरुस्थल देखिन्छ,

जीवन रसनाको अभिलाषी हुँ
अभावमा पनि तृष्णा मेटिन्छ,

नीर बहेका दोषी द्वयनयनहरु
अपराधि सरी झुक्छन क्षण मैं,

धुमिल भयो तिम्रो चाह्रै दिशा
कुहिरोको कालो अंधकार झैँ।