राजवंशी भाषिक कविता : “तोर चँखुला उठिचे”

दुर जा रे बाबू .. दुर जा तुई ,
तोर त चँखुला .. उठिचे।
तहरे देहाडर .. हिँस् लागिए हबाए
डाँक्टरलार .. चँखुला फुटिचे ।।
बाँएबाँए करे बेरालो ..तुई उत्तरे- देखिँने,
सुट-जाँमात लाँडसाँब हए ..बेरालो सेकिँने।
मुथात चश्माखान लागालो.. तोर फुटानी उठिचे
तोर एैला फुटानी छुटुवार ताने .. डाँक्टरला छुटिचे।
ना चिन्लो हावापानी ..ना कर्लो देहारे सार्दापानी,
मँगमगीया सेँन्ट लागाए .. बिग्रालो तोर बानी ।
एैला व्यबहारत् चँखीया माता .. तोर चँखुला मुथिचे,
तोर देहाडर ख्याल नि करिए .. त तोर चँखुला उठिचे।।
साँफ-सुद्रा रहले तोक .. काँहे कर्बे माँनाहानी,
तहरे कारणे गाँअबस्तीलाअ .. हचे साँनासाँनी।
तुई उध्बालो चँखीया माताक ..तभेना प्रकोप हए बढिचे
तोर देख्वार चँखुलाक अैलात ..झेप्सा बेनाए छरिचे ।।
समय अनुसार चलुवा सिकेक .. एई बिधिडा कहचे
बिधिसे हचे जाँर-गर्मी महिना .. बिधिएसे झँरीबर्षा हचे।
ना करेक छटर-पटर .. सबकुछला बिधिए नाँरिचे,
एैला बेरानीला निमाँनिए त ..डाँक्टरला घरत सिँम्ना गार्हिचे।
कचनकवल :- ३, दल्की झापा
हाल :- मलेसिया
याे खबर पढेर तपाईलाई कस्ताे महसुस भयाे?
+1
2
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0
+1
0

तपाईको प्रतिक्रिया

सम्बन्धित समाचार