कविता : दानी छौ

कविता : दानी छौ

- राज कुमार कार्की भारतले नेपाललाई दिने भो रे कोरोनाबिरुद्धको खोप ! के साच्चै नै अनुदानमा दिने भएको नै पो हो त ? के सधै हामी नेपालीले लिनुपर्ने जहिल्यै भिक ? सबै भन्दा बढी नलिने हामी नेपाली...
गद्य -कविता : यमराजको राजिनामा

गद्य -कविता : यमराजको राजिनामा

- डि पि मध्यमार्गी नेपाल आमा भन्छिन् -नेपालबाट यमराजले राजिनामा दिँदै छन् ! अबको मृत्युदायक को त? मेरो प्रश्न खस्नै पाउँदैन, भन्छिन् आमा,मेरो कोखबाट अर्को कालको जन्म हुँदै छ। म चित ...
“तिम्रै सम्झनामा” : याम दंगाल सरोवर

“तिम्रै सम्झनामा” : याम दंगाल सरोवर

मेरो प्रिय मान्छे ! माथिआकाश हेर त ! तिमी निदायौ भने आकाश खस्न सक्छ ! धर्ती फाट्न सक्छ तर तिम्रो पवित्र माया फाट्ने छैन ! हो आज तिमी र म मा आकाश पातालको फरक छ ! लोक र भोकको फरक छ ! टेक्...
रुँदैछौ किन

रुँदैछौ किन

हे भाइ तिमी रुँदैछौ किन झुकाउँछौ किन शिर जन्मेको एक्लै जानू छ एक्लै नगर धेरै पिर । के पाउछौ भन आँसु मा डुबि सम्हाल आफुलाई स्वार्थी को मन निस्ठुरी हुन्छ तोड्छ ऊ नातालाई ।। वचन को तिर ले मुटुमा घो...
एक्लो हिरो बन्छु

एक्लो हिरो बन्छु

-टीका पोखरेल मज्जा आउँछ अरुलाई गाली गर्न पाउँदा क्या आनन्द अरुलाई खिल्ली उडाउँदा सधैं मेरै प्रसंशा मा लाउन सबले ताली असह्य नै हुन्छ मलाई खानु पर्दा गाली ।। सर्वज्ञ हुँ जगत भरी मै हुँ बोल्न जान्...
कविता : कृषि क्रान्ति

कविता : कृषि क्रान्ति

- राज कुमार कार्की जमिन जति टुक्रा पारे र घर घर कृषि मन्त्रीले मल ल्याउने रे कठै बर। हुदो रहेनछ हजुर किन हो साडीमा गोजी कृषिमा क्रान्ति ल्याउने रे अब त खोजी खोजी ! बजेट जति सकियो रे गाडी र साडी...
कविता : सन्देश सबलाई

कविता : सन्देश सबलाई

राज कुमार कार्की हिजो थियो सबको शिरमा टोपी। आज देखि हिड्छ्न गोजीमा बोकि ll जनै पनि एक दिन मात्र हुन्छ घाँटीमा। बाँकी सब दिन त झुन्डिएर बस्छ काँटीमा ll यस्तो नहोस है कहिल्यै राष्ट्रिय टोपी। ...
कविता : राष्ट्रियताको नाउँमा राष्ट्रिय गान बाँकी छ

कविता : राष्ट्रियताको नाउँमा राष्ट्रिय गान बाँकी छ

- राज कुमार कार्की राष्ट्रियताको नाउँमा अब त ए हजुर राष्ट्रिय गान मात्र केवल बाँकी छ ! जति बलात्कार भए पनि सहन सक्ने नेपाल आमाको मात्र केवल छाती छ !! नेपाल आमाको छाती चुसेर बलात्कार गर्नेहरु ...
कबिता :विश्वासका तरंगहरू

कबिता :विश्वासका तरंगहरू

दयानन्द गोस्वामी विश्वासका तरंगहरू मन्द मन्द गति थियो पूर्वीय बतासको शितल, सौम्य थियो निशाको चन्द्रमा, उन्माद थिए युगल बन्दी रातचरीहरू प्रेमालाप गर्थे पुन्ज प्रकाशको साथमा, विश्वासका तर...
कबिता : बाँच्न देऊ

कबिता : बाँच्न देऊ

दयानन्द गोस्वामी आज मनभरी बाँच्न देऊ भोली बाँच्नु नै नपरोस, के थाहा !निदाएछु भने जागने फुर्सद ,नै नहोस, मनभरी हाँस्न,देऊ आज आँखामा नीर रसाई रहोस्, भोली जती दुख आए पनि रुने कहिल्यै फुर्सद न...