बिसंगति कविता
ए पातचँम्की .. गे पातचँम्की ,
तोर काटाँलीला ..कोए गे काँरा?
बाघभालुला बेराचे .. तोर घरेर बगले
नि ते चँम्काबे .. तोक निदुरे खाँरा ।।
तुई त होलो .. आलन बेटी छुवा,
तोर त बइसे हए .. जीवनेर आहारा।
खेलुवा चाहाचे .. तोर जवानीर सँगे
यै काँल् पापी .. दुनियाँ साँरा ।।
नाँसचिस बगलते छे .. चिडिया पाँखर,
आप त जुगेर गेल .. उड् अभिबारा।
लडुवा हबे तोक .. यिड कलिजुगेर सँगे
गे पातचँम्की तोक ..आफ्ने बनुवा हबे काँरा।।
अन्छाँए निपाबो तुई .. ढुल्ढुल माँटी ,
तुई माँटीरे मात्रे .. करले साहारा ।
बेलाते तुई देहाड् .. निकर्ले कर्कर
गे पातचँम्की पिछुत ..हबा पारिस बेसाहारा।।
हल्हलाए, उराँए .. ना बार्हिस गे पात्चँम्की,
देखेक, बुझेक , सुनेक .. प्रकृतिर नजारा।
समाजड् त बेराचे .. हाती बाघभालुर सँगे
गे पातचँम्की,तोकत आफ्ने .. करुवा हबे पाहारा ।।
भर नाँ करिस गे .. तुई बिधिर सँगे,
तोर बापमाँअए हए .. सुरक्षार छाँहारा।
जे लिबो तुई अस्त्र .. बापमाअर सँगे ,
तोर सार्थक बनाबे ..काल्हीकार दिन-गुजारा।।
